De tijd vliegt echt voorbij we zijn alweer begonnen aan onze laatste week. Soms lijkt het of dat we al veel langer onderweg zijn omdat we zoveel zien, dan weer vliegt de tijd.
Onderweg gelukkig weer genoeg te zien. Je kun je op dit moment bijna niet voorstellen dat deze nu zo onschuldig uitziende rivier er soms de oorzaak van is dat je hier met de bus niet meer door kunt komen.
Het klooster domineert de hele omgeving vooral omdat het zo afsteekt tegen alle lichten en achtergrond. Het lijkt inderdaad af en toe meer een fort dan klooster, tenminste van ver af. Binnen zijn er zoveel mooie schilderingen en nog veel meer te zien.
Wij hebben ook nog een stukje gewandeld om wat stupa’s te bekijken en wat inkopen gedaan om eten in te slaan.
Mogen beloofd een zware dag te worden met een zeer hobbelige (maar ook fantastisch mooie is ons beloofd) rit naar de Mount Everest.
Op weg naar de hoogste bergen! Ik ben benieuwd en vol verwachting! Alleen jammer dat het zo koud is. Ik hoop dat we niet zoals ze hebben van de kou en het hoge zuurstof gehalte. Gelukkig heeft nog niemand in ons gezelschap last gehad van hoogteziekte.
Ik ben benieuwd hoe primitief het primitieve klooster zal zijn waar we gaan overnachten.
Maar vooral ook benieuwd naar het uitzicht, de omgeving, de mensen en al het andere moois wat we nog tegen zullen komen.
Nu maar eerst goed rusten en energie opnemen en meenemen.