De video rechtstreeks op mijn site zetten lukt niet, maar als je onderstaande onderstreepte regel aanklikt kun je hem bekijken
Oproep Wildevrouw Challenge
Oproep Wildevrouw Challenge
by NiriVervolg
by NiriHet is een hele tijd stil geweest op deze site, helaas was dat vooral doordat ik erg ziek ben geweest, waarover ik op dit moment niet al te veel wil uitweiden, omdat ik juist verder wil i.p.v. stil blijven staan.
Het heeft er wel voor gezorgd dat ik mijn verhaaltje en reisverslag niet zo mooi heb kunnen afronden als gepland.
Toch wil ik daar later alsnog een keer iets moois van gaan maken, maar zoals zo vaak heb ik alweer een heleboel nieuwe plannen op stapel.
Dat is wel de reden waarom ik hier weer wat actiever wil gaan worden.
Want, het zit er toch echt aan te komen, ik ben een weg ingeslagen om een lang gekoesterde droom te gaan verwezenlijken:
IK GA EEN GEDICHTENBUNDEL UITBRENGEN!!
Het begin is al even geleden gemaakt en om mezelf een beetje te stimuleren om het ook echt door te zetten, wil ik hier beetje bij beetje bijhouden waar ik mee bezig ben.
Tegelijkertijd kan ik dan ook aan het “huiswerk” werken van een schrijfgroep waar ik al meer dan een jaar aan meedoe, ook hierover later vast nog meer want het is voor mij een grote inspiratiebron! En ook een klankbord en schop onder m’n kont bij tijd en wijle. Het zet me in ieder geval aan tot nadenken. Maar voor nu genoeg hierover.
Mijn gedichtenbundel gaat er dus echt van komen, gelukkig hoef ik het niet helemaal alleen te doen en krijg ik hulp, begeleiding en ondersteuning van een ex-zwager en een nichtje, en eigenlijk de hele familie zo’n beetje, want mijn neef heeft deze website voor mij opgezet en helpt mij als ik ergens niet uit kom.
Mijn 1e gedichtjes komen al uit 1995, maar echt productief ben ik niet hoor. Ik probeer er voor te gaan zitten maar meestal werkt dat niet zo voor mij.
Het zijn vooral gevoelens die ik een plekje wil geven op een of andere gebeurtenis die ik met het schrijven van gedichten beter kan verwerken.
Maar waar sta ik nu op dit moment;
Een soort van beginnende biografie is zover klaar dat ik het kan gaan voorleggen aan mensen die me mogelijk kunnen gaan helpen met de financiering van mijn gedichtenbundel.
Ik heb al een verzameling gemaakt van gedichten die naar alle waarschijnlijkheid in mijn bundel terecht zullen komen. Maar zolang er nog niets is gedrukt staan alle mogelijkheden nog open.
Er is een 1e keuring geweest waarvan ik nog moet beslissen wat ik daarmee gaan doen.
Ik heb ook een begin gemaakt aan illustraties bij mijn gedichten, ik ben hiervoor zelf allerlei schilderijtjes en kunstwerkjes aan het maken.
En nu is het mijn bedoeling om vanaf vandaag minstens 1x per week verslag uit te brengen waar ik mee bezig ben en ook nog een beetje geschiedenis op wil schrijven van wat we al gedaan hebben.
Maandag 6 oktober 2014 is weer een 1e nieuwe stap!!
Ik hoop dat je nieuwsgierig bent naar het vervolg en nogmaals zult komen kijken.
Zaterdag 10 mei 2014: 29e dag
by NiriEn daar sta je dan op Schiphol in het grijze, natte, kille kikkerlandje, een beetje ontredderd, moe maar voldaan! Ik zal blij zijn thuis neer te kunnen ploffen, maar ik mis de zon, de warmte, en nog veel meer, zelfs het stof.
Fijn om vrienden en familie weer te zien.
Als ik weer een beetje alles op een rijtje heb hoop ik mijn reisverslag uit te gaan breiden.
Aan alles komt een eind en nu maar afwachten wat de resultaten van dit avontuur zullen zijn..
Vrijdag 9 mei 2014: 28e dag
by NiriDaar sta je dan weer op het vliegveld en het besef is er ineens dat de reis zijn einde nadert. Een beetje onwerkelijk allemaal en het zal nog een hele cultuur shock worden.
Hoe je hier, ondanks alle drukte zoveel serene momenten hebt meegemaakt en echt helemaal Zen kunt raken.
Wat zal ik het missen hier, de vriendelijke en mooie mensen van binnen en buiten, de intense sferen van de kloosters, het eten en dan vooral de ontzettend overweldigende (eigenlijk niet te beschrijven) omgeving.
Alle hoogte en dieptepunten (letterlijk en figuurlijk) van deze reis zijn allen stuk voor stuk onvergetelijk. Heel veel dingen gezien, uitgeprobeerd, meegemaakt, een heleboel moet nog inzinken en zal zijn uitwerking vast nog hebben. Ik hoop een heleboel ook nog in Nederland toe te kunnen passen of ergens in te kunnen verwerken.
Hoe het ook zij het zit er bijna op.
Nederland “here we come”!
Donderdag 8 mei 2014: 27e dag
by NiriVandaag een vrije dag waarop we toch proberen zoveel mogelijk van de omgeving te gaan verkennen, alhoewel het niet mee zal vallen een keuze te maken van wat we gaan doen. Maar in feite maakt het ook niet uit, alles is de moeite waard! En een kans als deze is er een uit duizenden dus we genieten volop van het moment!
Jammer dat we het tempelcomplex Pashupatinath als niet hindoes niet mogen betreden, maar aan de overkant van de rivier hebben we er toch een blik op kunnen werpen vanuit de verte.
Daarna net even buiten Kathmandu een grote stoepa gaan bekijken. Deze staat op een prachtige heilige plek van de boeddhisten en echt een must om te zien!
Hij doet zijn naam eer aan overal hele families apen. En je hebt er een geweldig uitzicht over Kathmandu.
Ook hebben we een stuk mee mogen maken van de dienst van een aantal boeddhistische monniken waar we in alle rust en stilte van het gezang en muziek hebben kunnen genieten, even ontsnappen aan de hectiek van Kathmandu. Zo dicht bij maar even ook zo ver weg.
In Patan, waar we onderweg naar het hotel terug zijn gestopt, weer heel veel tempels en kloosters, je houdt het niet voor mogelijk hoeveel ze daarvan hier op de “vierkante meter” (bij wijze van spreken) hebben staan. Het is hier wel rustiger dan in Kathmandu, dus we kunnen alles heel relaxed bekijken.
Ik probeer zoveel mogelijk alles als een spons in me op te nemen. Helaas gaan we morgen alweer aan onze terugreis beginnen. Alhoewel het ontzettend vermoeiend is, en wat dat betreft is het goed geweest, zou ik nog zoveel meer van het land en de mensen willen leren kennen. Geweldig!
Onze laatste gezamenlijke avondmaal van de indrukwekkende, heerlijke, vermoeiende, onvergetelijke rondreis zal bitter zoet smaken morgen terug onderweg naar huis.
Nog even wat souvenirs op de kop getikt, maar ook zonder staat alles in mijn geheugen gegrift!
Woensdag 7 mei 2014: 26e dag
by NiriHet is hier heerlijk weer in Kathmandu, toch wel fijn om de kou van de Himalaya achter ons te hebben, alhoewel ik het voor geen goud had willen missen!
Ontzettend vriendelijke mensen, even wennen aan de chaos en de geluiden ons heen een drukte van jewelste en alles kriskras door elkaar en de ene na de andere overdadig maar prachtig versierde tempel. Je weet nooit wat er je om het volgende hoekje te wachten staat.
Het slenteren is bijna net zo vermoeiend als het wandelen in de bergen en je kijkt je ogen uit!
Wij hebben ook een bezoek gebracht aan de tempel van de levende Godin waar we een vijfjarige Kumari hebben ontmoet, echt een plaatje om te zien, maar heeft toch ook iets onwerkelijk.
Aan winkeltjes en restaurantjes met de heerlijkste gerechten geen gebrek en we hebben ons dan ook flink te goed aan van alles gedaan, ik vrees dan ook dat onze bagage zal uitpuilen bij thuiskomst.
Dinsdag 6 mei 2014: 25e dag
by NiriOnze chauffeur heeft ons zo dicht mogelijk bij de grens uit de bus laten gaan, na veelvuldig handen schudden en een diepe buiging,
We hebben ervoor gekozen om bepakt en bezakt het laatste stukje tot de grens te lopen. Zo hebben we een prachtige uitzicht over de vallei en rivier vanaf de brug gehad.
Op asfalt lopen is toch een stuk makkelijker dan wat we de afgelopen dagen onder onze voeten hebben gehad, maar de drukte is toch wel even wennen. Al die vrachtwagens en mensen. En overal is handel te zien. Waar een file al niet goed voor is.
Ze zijn het duidelijk gewend, zien dat dit de normale gang van zaken is, wat een geduld moet je hier hebben om je waren van A naar B te kunnen brengen.
Na een toch nog aardige wandeling tot aan de grens met China stappen we in de bus die ons naar Kathmandu zal brengen.
Voor ons worden een aantal toeristen grondig gecheckt, maar wij kunnen met onze hele club zonder problemen onze weg vervolgen.
Er zijn gelukkig geen obstakels als landverschuivingen of overstromingen dus blijven we lekker zitten.
Af en toe hebben we pauze om iets te eten en te drinken en een keertje naar de wc (meestal bosjes) te gaan. Wel prettig op deze wegen, want geasfalteerd wil niet zeggen glad en zonder gaten. Maar we zijn ondertussen erger gewend.
Onze reis verloopt dus voorspoedig en we zijn dan ook tegen de avond bij het hotel gearriveerd. Waar iedereen zo snel mogelijk naar zijn kamer is gegaan om te genieten van een welverdiende douche.
’s avonds rook het dus een stuk aangenamer aan tafel dan de afgelopen paar dagen, maar dat had ook zijn charme en iedereen zat in hetzelfde schuitje.
Maar wat een luxe dat er thuis gewoon iedere dag heerlijk warm water uit de kraan komt.
Maandag 5 mei: 24e dag
by NiriVanochtend vroeg wakker van vooral de kou brrr, maar met een beetje hete thee kom je een eind. Een kattewasje is hier voldoende hoor, vond ik Spartaans genoeg.
Fijn dat we van de week nog hebben ingeslagen voor de rit, daar kunnen we vandaag nog goed gebruik van maken.
Gisteren toch nog tijd en energie gevonden om naar het basiskamp te lopen ondanks alle kou en vermoeidheid zeer de moeite waard, vooral omdat de lucht nog open was getrokken! Wat een uitzicht, ik hoop dat de foto’s een fractie van het gevoel kunnen overbrengen!
Onderweg weer de meest prachtige bergen en uitzichten gezien en mooie ruïnes.
Ook wij zijn even gestopt om op het laatste plateau net als vele pelgrims een paar gebedsvlaggetjes op te hangen, wat wierook te verbranden en onze gebedsbriefjes de lucht ingegooid, dat ze maar mogen uitkomen!
De wind heeft in ieder geval zijn best gedaan.
Net hartstikke vermoeid van wederom een adembenemende busreis aangekomen in Zhangmu. Vandaag nog niet echt de mogelijkheid om uitgebreid te douchen, wat dat betreft fijn dat de faciliteiten morgen wat luxueuzer zullen zijn, zijn we met zijn allen wel aan toe. Maar ik zal alle primitievere omstandigheden niet hebben willen missen zeker niet na al hetgeen wij hebben mogen bewonderen van de omgeving!
Zondag 4 mei: 23e dag
by NiriWauw wat een machtig mooi landschap en dan hebben we nog niet eens het mooiste weer van de wereld is het uitzicht ietwat beperkt. Nu nog een mooie vergezichten, maar voor nu een mooi begin. En niet in foto’s uit te drukken! Overweldigend mooi!
Volgens mij zijn onze chauffeurs dol op het liedje ” van voor naar achter et cetera”. Zij zingen, wij deinen al dan niet gewild ;-).
Vandaag vertrekken we erg vroeg voor een lange, hobbelige, maar fantastisch mooie rit naar het klooster van Rongbuk (Rongphu) en de Mount Everest. We verlaten Lhatse, passeren de afslag naar West-Tibet, klimmen in 20 kilometer 1000 meter en bereiken uiteindelijk de 5220 meter hoge Gyatso-La. Vanaf hier krijgen we het eerste panorama over de noordzijde van ’s werelds hoogste bergen te zien. Na Shegar slaan we linksaf en bereiken na 3 kilometer de ingang van het Qomolangma Nature Preserve, het park waarin de Mount Everest ligt. Door het park lopen alleen onverharde paden. Deze rit van iets meer dan 100 kilometer duurt ongeveer vijf uur. Zwaar, maar zeker de moeite waard. Terwijl onze chauffeurs al zingend de top bereiken kunnen we, voor de eerste maal bergreuzen als de Mount Everest (Qomolangma), Lhotse, Makalu en Cho Oyu zien. We rijden verder door valleien, langs dorpjes en genieten van de overweldigende natuur.
Het is echt wel wennen hier boven, ontzettend koud en dan moet het nog nacht worden en het zuurstofgehalte valt zwaar. We doen het vooral rustig aan. Waarschijnlijk gaat vanmiddag de wandeling naar het basiskamp nog niet lukken hopelijk morgen wel.
Het gaat hier inderdaad geen 4 sterren overnachting worden, komt vast goed.
Zaterdag 3 mei 2014: 22e dag
by NiriDe tijd vliegt echt voorbij we zijn alweer begonnen aan onze laatste week. Soms lijkt het of dat we al veel langer onderweg zijn omdat we zoveel zien, dan weer vliegt de tijd.
Onderweg gelukkig weer genoeg te zien. Je kun je op dit moment bijna niet voorstellen dat deze nu zo onschuldig uitziende rivier er soms de oorzaak van is dat je hier met de bus niet meer door kunt komen.
Het klooster domineert de hele omgeving vooral omdat het zo afsteekt tegen alle lichten en achtergrond. Het lijkt inderdaad af en toe meer een fort dan klooster, tenminste van ver af. Binnen zijn er zoveel mooie schilderingen en nog veel meer te zien.
Wij hebben ook nog een stukje gewandeld om wat stupa’s te bekijken en wat inkopen gedaan om eten in te slaan.
Mogen beloofd een zware dag te worden met een zeer hobbelige (maar ook fantastisch mooie is ons beloofd) rit naar de Mount Everest.
Op weg naar de hoogste bergen! Ik ben benieuwd en vol verwachting! Alleen jammer dat het zo koud is. Ik hoop dat we niet zoals ze hebben van de kou en het hoge zuurstof gehalte. Gelukkig heeft nog niemand in ons gezelschap last gehad van hoogteziekte.
Ik ben benieuwd hoe primitief het primitieve klooster zal zijn waar we gaan overnachten.
Maar vooral ook benieuwd naar het uitzicht, de omgeving, de mensen en al het andere moois wat we nog tegen zullen komen.
Nu maar eerst goed rusten en energie opnemen en meenemen.