En dan zit het er ineens weer op. Een beetje bedremmeld staan we met ons boeltje gepakt te wachten tot de gids ons op komt halen om naar het Lhasa Gonggar vliegveld te brengen.
En dan morgen weer thuis.
Nog een laatste blik en alle indrukken mee naar huis nemen
Door het geweldige sterrenspektakel van gisterenavond
en de evenzo spectaculaire zonsopkomst vanmorgen,
hebben we er geen spijt van gehad om voor deze oncomfortabele overnachting te hebben gekozen. De mensen die we er van de week over hebben gehoord in Lhasa hadden niet overdreven, maar ja.
Een paar van de drokpa, die al voor dag en dauw zijn opgestaan om hun yaks te melken, glimlachen ons vriendelijk toe als ze ons stram en stijf vroeg in de ochtend, slaperig naar buiten zien strompelen.
Eenmaal buiten zijn de door de frisse lucht meteen klaarwakker en helemaal klaar voor het natuurlijke moois om ons heen, het schouwspel kon beginnen!
Daarna wat droge koekjes en warm water gedronken (er werd ons ook warme yakmek aangeboden, daar hebben we echter vriendelijk voor bedankt, gatsie, wat stinkt dat spul) en de wandelschoenen gestrikt.
De hebben een stuk langs de kust van het meer gelopen en Op het schiereiland Tashi Dor rondgekeken, hier ligt een klein Tibetaans klooster dat om een grot heen is gebouwd.
In de verte zien we zelfs een paar Zwarthalskraanvogels die hier tussen april en november wonen.
Om te lunchen gaan we naar Dumxung, waar we een hapje rijst en groenten eten.
Veel tijd hebben we niet want rond de middag vertrekken we daar de warmwaterbronnen van Yangpachen, waar een paar mensen van ons gezelschap een duik nemen, blijft slaan over een genieten van de omgeving.
Daarna vervolgen onze weg naar Lhasa.
Vanochtend zijn we weer vroeg uit de veren omdat we een uur of 5 moeten rijden om bij het Namtso meer te komen en daar genoeg te zien is. Hopelijk lukt het ons ook in gesprek te komen met de drokpa (een nomaden volk), die vanaf eind april hun kudden laten grazen op de graslanden. Zij slaan er voor het seizoen hun eenvoudige tenten op en zorgen voor hun yaks en schapen.
Het heilige Namtso meer ligt 190 kilometer van Lhasa. We door prachtige berglandschappen doen we er ruim 5 uur over om er te komen.
Het is een prachtig meer met zout water en Het heeft de bijnaam Hemels Meer. Het is het hoogste zoutwatermeer in de wereld, op een hoogte van ruim 4700 meter.
De witte bergtoppen van de Nyenchen Tangula bergketen tekenen zich af in het heilige water.
Omdat Nam Tso een heilig meer is, wordt er niet in gevist of gevaren, zo ontzettend rustgevend om te zien.
Bij aankomst zien we dat er over de huisvesting geen woord te veel is gezegd, het is een zeer eenvoudig guesthouse, zonder faciliteiten en zonder ontbijt.
Gelukkig hebben we wat chips, koekjes en water meegenomen want hier is niets te verkrijgen. Dat wordt dus niet genieten, maar er is geen wolkje aan de lucht Dus het wordt wel genieten van een schitterende sterrenhemel.
Welterusten en tot morgen
Vanochtend zijn er weer in het busje gestapt om onderweg te gaan naar Lhasa, weer over de “Weg van de Vriendschap”. Het is dezelfde weg maar dat zou je niet zeggen, alles ziet er nog heel anders uit dan deze kant, en we komen weer ogen tekort. Het is iets meer dan 280 km rijden, maar door alle kuilen en gaten lijkt het wel dubbel zo lang en dat blijkt ook wel uit de tijd die we er over doen.
We doen er ruim 6 uur over langs de kronkelende “Weg van de Vriendschap” met mooie uitzichten op de Yarlung Tsangpo (in India en Bangladesh = Bhamaputra) rivier, waar we bij sommige stopplaatsen goed zicht zouden kunnen hebben om de Irrawaddydolfijn te spotten, die komt in deze rivier voor, weliswaar vooral in India, maar een enkele verdwaalde laat zich ook in Tibet zien. Helaas hebben niet het geluk dat er vandaag eentje verdwaald is en het zou dan ook wel heel toevallig zijn als die hier zijn snoet net boven water zou steken.
Uiteindelijk komen we helemaal gemangeld bij ons hotel in Lhasa aan, waar we met een warme douche het reisvuil van ons afkunnen wassen, heerlijk wat een genot.
Morgen fris weer op voor de volgende uitstap.
Vanmorgen een schitterende zonsopgang gezien, daar word je stil van.
Na het sterrenspektakel van gisteravond wist ik niet of dit nog overtroffen kon worden, niet geheel te vergelijken maar beide een adembenemend schouwspel
Hoe klein en nietig voel je je hier.
Wij hebben ons beste beentje voorgezet en zijn voetje voor voetje vanaf het guesthouse met z’n allen naar het basiskamp gelopen, het was de moeite waard. Dodelijk vermoeiend daar aangekomen hebben we van het adembenemende uitzicht genoten!
Terug bij het klooster hebben we de rondgang in het klooster overgeslagen en ons eigen meditatie moment genomen op een van de rotspartijen naast het klooster met uitzicht op een zonovergoten Mount Everest.
Na een bakje soep hebben we onze spullen bij het guesthouse opgehaald en zijn we in de bus gestapt terug naar Shigatse vanwaar we morgen weer verder terugreizen naar Lhasa.
Eigenlijk zijn we net op tijd hier, want van 18 tot en met 23 juni is het onmogelijk een reisdocument voor buitenlanders te verkrijgen om o.a. naar de Mount Everest te reizen.
Maar we hebben geluk en met alle benodigde papieren vertrekken we naar Lhatse om daar te gaan lunchen.
Het wordt een eenvoudige maar voedzame soep, het smaakt, maar het is denk ik dat goed dat we niet weten wat er in zit.
Daarna vervolgen onze weg naar Shegar.
We hebben geluk het is helder weer en uit te verte doemt de Mount Everest op.
Met onderweg mooie vergezichten langs de weg naar komen we ook over een van de hoogste passen Pang La Pass hier hebben we een fantastisch panoramisch uitzicht
over de 5 hoogste bergtoppen van de wereld: Makalu, Lhotse, Everest, Cho Oyu en Shishapangma.
Na een ruige rit hobbelen en schudden van ±5 ½ uur en onze Tibetaanse chauffeurs die bijna onophoudelijk zingen komen we toch enigszins geradbraakt aan bij het
Rongbuk klooster.
Hier wacht ons een eenvoudige overnachting, maar we hebben in het guesthouse in ieder geval een dak boven ons en de mensen zijn super vriendelijk, we houden ons warm bij het houtvuur in het restaurantje van ons guesthouse. En genieten van de plaatselijke delicatesse; gekookte aardappel, rijst en yakvlees in een soort kerriesaus.
Ik ben benieuwd naar de zonsopgang morgen en hoop op met zo’n heldere dag als vandaag! Welterusten allemaal!
Vanmorgen zijn we onderweg gegaan naar Gyantse, de hoofdstad van het arrondissement Shigatse, het ligt aan aan de Weg van de Vriendschap, ‘Friendship Highway’, een bijna 1000 km lange weg tussen Lhasa in Tibet en Kathmandu in Nepal.
We vangen af en toe een glimp op op het Yamdrok-tso meer met in de verte uitzicht op de heilige berg Nyenchen Khangsar. Volgens een Tibetaanse legende werd het meer gemaakt door een godin. Het is een van de drie grootste heilige meren van Tibet.
Na heel veel mooie uitzichten, dorpjes, mensen en dieren komen we uiteindelijk in Gyantse is de op 3 na grootste stad van Tibet. Het is hier iets hoger dan Lhasa. Dit is goed te merken als we een trap oplopen in het Pelkor klooster. Ook bekijken we het Kumbum klooster. De stad is kleiner dan Lhasa en is tijdens de invasie van China gelukkig gespaard gebleven. We mogen ook nog even gewoon zelf rondlopen en kijken onze ogen uit. Het valt niet mee maar met handen en voeten maken we af en toe een praatje met locals en pelgrims. Het is een bijzondere stad.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Ongeveer 1 1/2 uur later komen we in Shigatse aan, de 2e grootste stad in Tibet. Hier bezoeken we het Tashilunpo klooster, de Tibetaanse naam betekent
“alle geluk en voorspoed zijn hier verzameld”, daarvan wil ik wel wat meenemen naar Nederland.
Wie weet helpt het stukje kora (is zowel een pelgrimstocht als een type meditatie en wordt uitgevoerd door rondes te lopen rond een tempel) wat we hebben gelopen met alle andere pelgrims?!
Dadelijk gaan we het hotel weer opzoeken, een hapje eten, misschien nog een klein ommetje (Koraatje) maken en dan naar bed van de hoogte is extra vermoeiend
Vanochtend zijn we eerst naar het Drepung klooster gegaan, het was vroeger het grootste klooster van alle religies in de wereld, nu zijn er slechts een paar honderd monniken over. Samen met het Sera en het Ganden klooster de 3 Gelug kloosters van Tibet (ook wel de “3 grootste kloosters” genoemd.
Je raakt betoverd door de rustige en mystieke omgeving waar de tijd lijkt stil te staan en we vragen ons af hoe hebben dit gigantische complex in die tijd (rond 1416) hier in de berg kunnen bouwen.
We genieten van de muurschilderingen en andere mooie voorwerpen en het uitzicht is ook fantastisch, als het weer wat helderder zou zijn geweest dat dat nog mooier zijn geweest. En het was nu al zo genieten.
Vanmiddag zijn we ook nog naar Sera klooster gegaan iets kleiner dan Drepung. Ook dit was heel mooi van binnen, de lucht van de yakboter was er wel erg indringend. En geloof me, dat stinkt! Naar zure melk vermengd mef diesel of zo, heel ranzig. En zo smaakt het ook weten we inmiddels. Het leuke van dit klooster was het biiwonen van het debatteren van de monniken op de binnenplaats. Ze zitten op een plein en discussiëren in Tibetaanse stijl. Iets wat meer op ruzie maken lijkt dan op discussiëren. Ze gebruiken namelijk veel handklappen en gebaren. We begrepen er uiteraard niets van maar het was prachtig om te zien, al dacht ik in 1e instantie, dat wordt dadelijk knokken.
Zo mooi al die kleurtjes op de binnenplaats.
En voorlopig onze laatste nacht in Lhasa, morgen gaan we een stukje rijden.
Vanochtend zijn we eerst zijn we eerst naar het Potala paleis geweest, hier mogen maar een beperkt aantal mensen per dag binnen.
De meest kostbare collectie is de verzameling vergulden stupas.
Sinds de Dalai Lama in 1959 is gevlucht staat het leeg en is het een museum. Het is ooit door de 5e Dalai Lama gebouwd en tot de 13e Dalai Lama zijn ze daar allemaal opgebaard.
Het is gebouwd in de 17e eeuw in opdracht van de vijfde Dalai Lama. Men deed er vijftig jaar over om dit kolossale gebouw van 13 verdiepingen te bouwen. Het dak is verguld en kan op kilometers afstand worden gezien.Tot 1959 leefden de Dalai Lama’s ’s winters in de hoogste verdiepingen van het Rode Paleis, waar altaren en grafstupa’s voor inmiddels acht lama’s gebouwd zijn. Deze stupa’s zijn bedekt met bladgoud, jade en edelstenen. De Potala herbergt een belangrijke bibliotheek en je vindt er vele muurschilderingen, thanka’s en boeddhabeelden.
Geheel onverwacht krijg ik van Bas 2 live foto’s vanaf een plein in Lhasa. Hartstikke gaaf maakt mijn virtuele reis een stuk reëler
En dan blijken er ook al mensen in mijn Dummie te hebben geschreven. Ik ben benieuwd!
Na de lunch zijn we naar de oudste tempel van Tibet geweest, de Jokhang tempel.
Hier staat het beeld van de Shakyamuni (ook wel Siddhartha Gautamahistorische) (als 12-jarige), grondlegger van het boeddhisme.
Rondom de tempel is de Barkhor buurt waar we een stukje van de pelgrimstocht hebben gelopen (kora) tussen een heleboel andere toeristen en echte pelgrims gangers.
Ook hebben we nog een paar kleine souvenirs gekocht, veel kunnen we niet meenemen want we moeten alles zelf meezeulen.
Jonah M. Kessel / China Daily
Vandaag met de trein aangekomen in Lhasa, onze gids neemt ons vriendelijk onder zijn hoede en neemt ons mee naar het hotel.
Onze Tibetaanse rondreis is begonnen!
Onderweg kunnen we genieten van enkele rivieren, waaronder de langste rivier van Tibet, deze rivier is 2900 km lang en ontspringt in het Himalaya-gebergte in het westen van Tibet.
En komen onder de boog van gebedsvlaggetjes steeds dichter bij Lhasa.
De rest van de dag doen we het echt rustig aan, het is echt wennen aan de ijle lucht op deze hoogte dus het is geen overbodige luxe.
Als we uitgerust zijn en nog tijd over hebben gaan we misschien nog even naar het Barkhor Plein met het Potala Paleisa rechts op de achtergrond, waar we morgen binnen een bezichtiging hebben.
En dan weer terug naar het hotel voor het diner en de nodige nachtrust.
