De volle maan als grote bal hoog in de lucht, perfect gevormd en toch vol deuken en kraters, met ieder hun eigen verhaal. Heerlijk om over te fantaseren en nog steeds ben ik op zoek naar het mannetje in de maan.
Volle maan raakt me maar is moeilijk te omschrijven, onrust maakt zich over mij meester, of is het een bruisende energie die ik niet als dusdanig herken?
De Challenge daagt me uit dit grondig te onderzoeken en wie weet waar ik dan op uit kom?!
Het spoort me vandaag in ieder geval aan in contact met haar te komen.
Het maanlicht heeft altijd iets mystieks, en dat trekt de witte heks in mij aan, ik gebruik soms kleine rituelen, en attenties in geuren en kleuren voor mezelf en anderen, die vanuit het diepste in mijn hart naar boven borrelen.
En die soms klein naar buiten vloeien of exploderen.
Al schilderend met haar in mijn gedachten begint zich een eigen “volle maan ritueel” te vormen.
Wordt vervolgd